|
Ik had via Q-internationaal in geboekt en omdat ik korting kreeg en je
korting kreeg als je in Nederland al excursies bestelde, had ik mij
opgegeven voor een aantal excursies. De Samaria Kloof vond ik erg leuk, maar
een excursie naar een oud klooster en Rethymnon was een beetje een
vergissing. Ik stapte in de bus en...........was dit wel de excursiebus? Er
was misschien één stel van in de dertig, de rest van het publiek bestond uit
dames met grijze kapsels die in een bejaardentehuis niet zouden misstaan. Ik kreeg
ook al meteen vragen in de trent van "Durft u dat aan, zo helemaal in uw
eentje ?" of, "goh bent u alleen" , "wel dapper hoor, dat u zo helemaal
alleen reist." Nou ja, ik had al geboekt en betaald, maar in deze bus
voelde ik me inderdaad "alleen" en "niet op mijn gemak".
Niet zo leuk dus, maar aan de andere kant had ik natuurlijk ook wel zelf
kunnen bedenken, dat in het naseizoen niet veel "jonge mensen" (onder de 50)
een excursie naar kloosters e.d. zouden gaan doen.
Onderdeel van de excursie was een bezoek aan een klooster, waarvan ik helaas
de naam vergeten ben. Het grootste deel
van het klooster was niet toegankelijk, omdat dit nog in gebruik was. De
tuin van het klooster was erg mooi, met veel bloemen. Uiteraard heb ik ook
de kerk en een kapelletje bezocht. Hier zie je het contrast met Turkije, dat
hemelsbreed maar een tiental kilometers van Kreta afligt. In een Turkse
moskee zul je geen enkele afbeelding zien. Alle levende wezens zijn
geschapen door God en die mag je niet afbeelden. In een Grieks-Orthodoxe
kerk kun je daarentegen nergens kijken, of je ziet wel een heiligen
afbeelding. Op het plafond, aan de muren en zelfs op de pilaren: overal
afbeeldingen. Persoonlijk vond ik het hierdoor iets te druk, maar ik kan me
voorstellen dat andere mensen dit juist erg mooi vinden.
Knossos mag natuurlijk niet ontbreken, wereldberoemd en de moeite
waard...!(?) Nou ik vond het weggegooit geld. Op zich was het een
aardige oude nederzetting, maar de Grieken hebben helaas het één en ander
gereconstrueerd.... Nee, ze hebben het niet in dezelfde stijl
gereconstrueerd, ze hebben gewoon ordinair beton gebruikt. Zelfs een
slechtziende kan het verschil zien tussen de oude delen en het daarop
geplaatste nieuwe beton. De uitleg van de gidsen is goed, maar de
entree was duur, er liepen massa's toeristen en ik zag voornamelijk
beton; nee ik vond het een deceptie.
Omdat ik alleen op vakantie ging, vroeg ik aan het reisbureau om een
hotel met wat jongeren, dat leek me wel zo gezellig. In het jongeren-hotel zag ik
deze alleen niet. Eén van de gasten, was in de veertig en klaagde
er over dat ze geen bad op haar kamer had, maar daar had ze bij het
boeken ook niet over gehad! Twee andere gasten waren twee zussen van in de
zeventig; leuke sportieve mensen overigens die zelfs nog aan een
"jeep-safari" hadden meegedaan, maar ja ze waren toch niet jong. De andere
gasten waren een echtpaar met een broer, zo rond de 45 jaar oud. Ik was toen
nog geen 30, dus ik vond het niet echt een jongerenhotel. Mogelijk lag
dat aan het seizoen: ik heb vrij weinig jonge mensen gezien en vrij veel
ouderen. Nooit geweten, dat zoveel ouderen overwinteren op Kreta.
Het hotel zelf was goed verzorgt. Er was een klein zwembad, een gezellige
bar en ik had een mooie ruime kamer met een groot balkon. (En jawel, ik heb
die kamer netjes opgeruimd voordat ik vertrok) Helaas weet ik niet meer de
naam van het hotel.
Mália was een aardige, op toeristen ingestelde badplaats. In het naseizoen
(halverwege oktober) zijn er aanzienlijk minder toeristen en dat merk je.
Sommige restaurants zijn dicht, je ziet meer oudere mensen en de sfeer is
hierdoor waarschijnlijk anders dan in het hoogseizoen. Mália wordt veel
bezocht door engelsen en je kunt dan ook op veel plaatsen een inglish
breakfast krijgen. Is er een voetbalwedstrijd, dan kijken de engelsen met
z'n allen in een cafe naar de t.v.
Vlak bij mijn hotel waren kassen waar bananen in werden gekweekt. Aan de
andere kant van het eiland zouden veel meer van dat soort kassen staan. De
kassenbouw is door een Nederlander op Kreta geďntroduceerd.
Aan het einde van de weg langs mijn hotel lag het Minoďsche paleis. De ronde
steen met het gat erin (foto hotel & omgeving 6) is een offertafel
("kernos"). Verder zijn er nog voorraadsilo's, maar welbeschouwd zie je als
leek, zonder gids alleen maar ruďnes. Het idee, dat dit restanten zijn van
een eeuwenoude beschaving vind ik evenwel fascinerend.
Op zich waren er aardig wat bankautomaten, maar desalnietemin was het
krijgen van geld niet al te makkelijk. Vaak stonden er flinke rijen voor de
automaten en soms waren automaten buiten bedrijf. Ik vermoed dat dit met de
komst van de euro en door de opname van Griekenland in de EG een minder
groot probleem is geworden, maar toen ik op Kreta was, was geld pinnen een
(klein) probleem.
s'Avonds, als ik in het donker naar de heuvels in de verte keek, zak ik vaak
vuur branden. Toch hoorde ik niets over bosbranden. Bij navraag in het hotel
kwam de verklaring: het vuur is afval, dat gewoon (zonder filtering) wordt
verbrand. Ik hoop dat dit, nu Griekenland in de EG is opgenomen, veranderd
is en dat het afval op een meer verantwoorde manier wordt verwerkt.
|
|